ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΑΣ

Οι τρελές αγελάδες, οι διοξίνες, τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα όπως η παρουσία χρωστικών ουσιών στα τρόφιμα, έδειξαν ότι εντός της Ευρωπαϊκής  Ένωσης  τα διατροφικά προβλήματα ταξιδεύουν τόσο γρήγορα και ελεύθερα όσο και τα προϊόντα. Έτσι ένα μικρό λάθος, μια κακή εκτίμηση μπορεί  μέσα σε λίγα 24ωρα να εξελιχθεί σε διατροφική κρίση. Η συνειδητοποίηση αυτού του κινδύνου οδήγησε στη «δημιουργία» του RASEF[Rabid Alert for Food and Feed] του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης μέσω του οποίου τα κράτη–μέλη ενημερώνουν και ενημερώνονται για τα διατροφικά προβλήματα που προκύπτουν. Το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης αποδείχτηκε αποτελεσματικό, στο να περιοριστεί το πρόβλημα. Εφόσον βέβαια λειτουργήσει  γρήγορα και αποτελεσματικά.

Οι περισσότερες ειδοποιήσεις για προβληματικά τρόφιμα εντός του 2006, αφορούσαν προϊόντα που παράγονται εντός  Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ποσοστό 62% ενώ μόνο το 35% των προβληματικών προϊόντων προέρχονται από τρίτες χώρες. Επίσης το 42% των προϊόντων που αναφέρθηκαν από κάποιο κράτος  -μέλος να παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα, εντοπίστηκαν από ελέγχους στην αγορά. 

Περισσότερο συχνά εμφανίζονται προβλήματα σε προϊόντα αλιείας, ψάρια και όστρακα. Το 12% των ειδοποιήσεων για επικίνδυνα τρόφιμα αφορά κρέας και προϊόντα κρέατος, το11% δημητριακά και προϊόντα αρτοποιίας, το 8% διαιτητικά προϊόντα και συμπληρώματα διατροφής, 8% προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την επαφή των υλικών συσκευασίας με τα τρόφιμα και επίσης 8% αφορά τις ζωοτροφές.

Τις περισσότερες ειδοποιήσεις έστειλε το 2006 η Ιταλία(556) και ακολουθούν η Γερμανία με 421, η Μεγάλη Βρετανία με 351 και η Ισπανία με 223.Το 2006 η Ελλάδα έστειλε ειδοποίηση 110 φορές στο σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον εντοπισμό επικίνδυνων τροφίμων.

Ποια όμως είναι τα προβλήματα που αναφέρονται μέσω του συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης, που αποτελούν και τους κυριότερους διατροφικούς κινδύνους, προς το παρόν πάντα, στης Ευρωπαϊκή Ένωση; Οι μυκοτοξίνες σε ξηρούς καρπούς αποτελούν το κύριο διατροφικό πρόβλημα που αναφέρεται μέσω του συστήματος με 874 ειδοποιήσεις το 2006, και ακολουθούν οι διοξίνες, η παρουσία πολυκυκλικών υδρογονανθράκων, κυρίως στα ψάρια, όπως και η παρουσία υδραργύρου, ο εντοπισμός υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων και αντιβιοτικών και η χρήση παράνομων χρωστικών ή πρόσθετων ουσιών.

<< ΠΙΣΩ 

39 ΠΑΘΟΓΟΝΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1967

Ακρυλαμίδιο, πολυκυκλικοί υδρογονάνθρακες, βενζόλιο, διοξίνες, αφλατοξίνες, χρωστικές, υπολείμματα κάθε είδους ουσιών, πρόκειται για ουσίες που περιέχονται στα προϊόντα διατροφής μας σε μικρές ή μεγάλες ποσότητες που ενοχοποιούνται για πλήθος ασθενειών.

Όσο η διατροφή μας γίνεται πιο περίπλοκη, όσο τα τρόφιμα που φτάνουν στο πιάτο μας είναι περισσότερο επεξεργασμένα, και η χημεία αποτελεί απαραίτητη βοήθεια για να μπορούν να συντηρηθούν επί μακρόν, να μυρίζουν όμορφα, να φαίνονται ελκυστικά και να έχουν καλή γεύση, τόσο νέοι διατροφικοί κίνδυνοι καιροφυλακτούν. Ακόμα, ας μην ξεχνάμε ότι τα τρόφιμα παράγονται στο ίδιο περιβάλλον με αυτό που ζούμε και εμείς. Όσο ο αέρας , το έδαφος, το νερό μολύνονται, τόσο τα τρόφιμα που παράγονται έχουν πιθανότητα να περιέχουν τοξικές ουσίες ή να κρύβουν κινδύνους.

Οι προειδοποιήσεις για εντοπισμό προβληματικών τροφίμων από 698 το 1999, ανήλθαν  στις 1567 το 2001 και έφτασαν τις 6897 το 2005, για να υποχωρήσουν ελάχιστα στις 6594 το 2006. Από αυτές το μεγαλύτερο ποσοστό,62%, αφορούσαν προϊόντα που παράγονται εντός Ευρώπης. Ποια είναι όμως « η ταυτότητα» των βασικών διατροφικών κινδύνων;

Μυκοτοξίνες:

Σε ξηρούς καρπούς, ξερά φρούτα, σιτηρά. Πρόκειται για τοξίνες που προέρχονται από μύκητες, η παρουσία και η ανάπτυξη των οποίων αποδίδεται στις υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με την ύπαρξη υγρασίας.

Νιτρικά και νιτρώδη:

Σε φρούτα, λαχανικά, κρεατοσκευάσματα, αλλαντικά. Είναι τα φωσφορικά λιπάσματα που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και στα οποία οφείλονται οι αυξημένες συγκεντρώσεις νιτρικών σε φρούτα και λαχανικά που ευθύνονται για την πρόκληση καρκινογενέσεων

Ακρυλαμίδιο:

Σε τηγανητές πατάτες, πατατάκια, δημητριακά, μπισκότα. Το ακρυλαμίδιο είναι μία χημική ουσία που παράγεται όταν κάποια τρόφιμα όπως οι πατάτες ή τα δημητριακά μαγειρεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες.

Διοξίνες:

Σε γάλα, αυγά, κοτόπουλα, κρέας, ψάρια. Τα Ελληνικά δείγματα έχουν συνήθως χαμηλά ποσοστά παρουσίας διοξινών ωστόσο υπάρχουν θετικά δείγματα κυρίως από περιοχές που υπάρχουν χωματερές που αποτελούν πηγή έκλυσης διοξινών.

Πρόσθετα- χρωστικές:

Σε συσκευασμένα τρόφιμα , μπαχαρικά. Προστίθενται στα τρόφιμα για να συντηρούνται καλύτερα για περισσότερο χρονικό διάστημα, να έχουν ωραιότερο χρώμα, καλύτερη γεύση.