Θεραπεία Βουλιμίας

1. Ατομική Ψυχοθεραπεία:  Πολλά είδη ατομικής ψυχοθεραπείας έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της βουλιμίας με περισσότερη ή λιγότερη επιτυχία, ανάλογα και με τις ανάγκες και το πλαίσιο του κάθε ατόμου που αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση. Έτσι υπάρχουν «δυναμικές» θεραπείες που στοχεύουν να εκπαιδεύσουν τονθεραπευόμενο, αλλά υπάρχουν και θεραπείες που υποτίθεται πως αντιμετωπίζουν τις αιτίες της βουλιμίας όπως είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση του ατόμου, η δυσκολία του στις διαπροσωπικές του σχέσεις, η επίλυση των εσωτερικών και των οικογενειακών συγκρούσεων.  Η θεραπεία της βουλιμίας μπορεί να είναι μακροχρόνια κι επίμονη, ενώ πολύ συχνά οι βουλιμικοί διακόπτουν τη θεραπεία πρόωρα. Σε κάθε περίπτωση, η οικοδόμηση μιας σχέσης κατανόησης, αλληλοσεβασμού και εμπιστοσύνης του θεραπευομένου με τον θεραπευτή είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την επιτυχία οποιουδήποτε προγράμματος θεραπείας. Παρακάτω αναφέρω δυο από τα πιο δημοφιλή μοντέλα θεραπείας για την αντιμετώπιση της βουλιμίας.:

α) Γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία: Περιλαμβάνει προγράμματα εκπαίδευσης σε θέματα γύρω από τη διατροφή και στις βιολογικές συνέπειες των βουλιμικών επεισοδίων, του εμετού και της χρήσης καθαρτικών μέσων. Επίσης, με τη χρήση ημερολογίων, η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία εστιάζεται στον εντοπισμό και στην αντικατάσταση μη ρεαλιστικών σκέψεων και προσδοκιών των βουλιμικών με άλλες πιο ρεαλιστικές και λιγότερο απαιτητικές σκέψεις και προσδοκίες. Η αντιμετώπιση της παρόρμησης των βουλιμικών για να καταφύγουν σε βουλιμικά επεισόδια μπορεί να αντιμετωπιστεί με τεχνικές χαλάρωσης (π.χ. με βιοανάδραση) και καθοδηγούμενη ονειροπόληση.

β) Διαπροσωπική θεραπεία: Αυτή δεν εστιάζει άμεσα στα συμπτώματα της βουλιμίας αλλά αντίθετα προσπαθεί να βοηθήσει το άτομο να λύσει τις συγκρούσεις του, στις διαπροσωπικές του σχέσεις, και να εξυγιάνει τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τον εαυτό του σε σχέση με τους άλλους. ¨Όπως είδαμε τα αίτια της βουλιμίας εμπλέκουν σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις του ατόμου με το περιβάλλον του, γεγονός στο οποίο φαίνεται να στηρίζονται τα αποτελέσματα αυτού του θεραπευτικού μοντέλου.

2. Ομαδική θεραπεία: Όταν το άτομο που αντιμετωπίζει βουλιμία νιώσει έτοιμο μπορεί να ωφεληθεί πολύ από τη συμμετοχή σε ομάδες θεραπείας καθώς θα λάβει (αλλά και θα δώσει) υποστήριξη από άλλα άτομα που παρουσιάζουν παρόμοια προβλήματα Έτσι θα νιώσει πιο υπεύθυνο και θα λάβει το μήνυμα πως γίνεται αποδεκτό παρ’ όλο το πρόβλημά του.

3. Φαρμακοθεραπεία: Στη βιβλιογραφία συχνά αναφέρεται η χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων για την αντιμετώπιση της βουλιμίας και πιο συγκεκριμένα για να βοηθηθεί το άτομο να αποφύγει τα επεισόδια υπερφαγίας, σπάζοντας το φαύλο κύκλο της βουλιμίας. Συνήθως η φαρμακοθεραπεία προτείνεται για την αντιμετώπιση της βουλιμίας όταν τα άλλα θεραπευτικά μέσα έχουν αποτύχει.